Nachtelijke verrassing

Sloot ik gisteren af met “vannacht lekker slapen”. Toen wist ik nog niet wat ons te wachten stond. Rond 22.00 uur was de hele camping tot rust gekomen. Iedereen gaat vroeg uit de veren dus dat is dus wel logisch. Om 22.30 komt een late motorrijder de camping op. Rijdt met zijn motor precies tot naast onze tent. Wakker worden door geluid en licht, niet fijn. De slaap maar weer vatten. Een hoop gerommel en gestommel. Bakjes, pannen we weten het niet precies. Een zeil wordt uitgerold. Even later veel geluid en een luchtpomp gaat draaien. De hele camping is nu ongeveer wel wakker. Dit duurt niet even maar een behoorlijke tijd. Andere buurman komt zijn tent uit en vraagt of dit kan stoppen? De motorrijder probeert zijn tent op te pompen. Lukt niet. Na het iets verderop nog een keer geprobeerd te hebben komt de motorrijder terug. Hij besluit te slapen onder de blote hemel. Hij is doodmoe, slaapt als een os en snurkt als een varken.  

Wij zijn iets langer blijven liggen om wat in te halen. 

Om half negen fietsen we richting Furkapass. De klim daarvan begint bij Realp ongeveer. Eerst een bakkie en dan omhoog. De klim is 13 kilometer met 890 hoogtemeters. Geen kattenpis dus maar een echte uitdaging. Na de klim van gisteren moeten de beentjes even op gang komen. En dat gaat goed. Niet veel later (Haha, een uur of 3) staan we boven op de Furkapass. Het is een schitterende klim. Haarspeldbochten langs de groene Alpenweiden. Een mooie lucht en langzaam ook een beetje sneeuw erbij. Boven genieten we van alle uitzichten en zijn we toch wel een beetje trots dat we het zo goed hebben kunnen fietsen. 

Dat het niet altijd meevalt blijkt ook wel uit de losse remblokken van een auto op straat. Die verlies je niet zo maar en je wilt ze zeker niet verliezen als je zo hard naar beneden gaat.

Na de klim is de afdaling naar Oberwald, waar we de camping op gaan, weer een feestje. De kilometers vliegen onder de wielen door.

De camping is goed en biedt fijne voorzieningen.