Lawine restanten en nostalgie

Op staan in de schaduw van het dal. Betekent wat natter en frisser. Ook wel weer eens lekker. Door de hoogte van 1400 meter net als gisteren in Andermatt ook nu de nacht wat frisser. 

Vandaag gaan we richting Visp. Niet zo ver maar we stoppen daar op de camping waar we met de kinderen ook vaker hebben gestaan.

Onderweg slingeren we eerst een stuk over een soort van mountainbike pad. Opletten met de stenen dus. We kijken schitterend het dal voor ons in. Na een klein uur passeren we de mooi gelegen plaats Münster. De Glacier Express passeert net. Leuk zo’n rode trein op de foto.

Even verderop drinken we op de Camping Augenstern in Reckingen een bakkie koffie. Leuke Nederlandse eigenaren. Man (72 jaar) was vroeger importeur van Swan zeiljachten in Zaandam en runt/bezit nu 4 jaar deze camping. Een plaatje.

Iets verderop op een hoogte van 1200 meter fietsen we over/door de restanten van een lawine van deze winter. Groot stuk oude sneeuw en een soort van sneeuwbrug. Het water stroomt er nu mooi onder door. Totdat de sneeuw volledig zal smelten.

Het onverharde pad duurt maar voort. Een MountainBike was vandaag wel handig geweest. Waar we vanochtend nog dachten aan een lekker soepel dalend ritje is dat nu wel veranderd. De variatie in het terrein is groot. Net een achtbaan. Wat kost dat toch een energie. Telkens weer opnieuw een zwaar klimmetje. Is zo’n pas als voorbije twee dagen dan toch fijner?

We eindigen de dag zoals gepland in Visp. Op de camping waar we dus met de kinderen wel vaker hebben gestaan. De oude wandel- en dagtochten komen allemaal weer voorbij. De nostalgie viert hoogtij, we worden oud en gaan lekker slapen.