Twee dagen tot Avignon- Hoe gevaarlijk kan Petanque zijn?

Nog twee dagen tot Avignon. Daar nemen Henny en Wim de TGV richting Holland en maken wij daarna het laatste stuk naar de Middellandse Zee af. We hebben de afgelopen dagen wat "winst" geboekt waardoor we nu twee dagen van 60 kilometer voor de boeg hebben. Dus we kunnen nog vaker koffie drinken met natuurlijk altijd iets lekkers erbij. 
Het is een heel mooi stuk richting de volgende (en laatste) echte klim van deze tocht. Om ons goed voor te bereiden drinken we eerst koffie in Pont-de-Barret en dan nog een tweede koffie in Bégude-de-Mazenc. Daar beginnen we dan aan de klim richting Aleyrac. 
De klim is een mooie geleidelijke klim van ca. 5% over 6 kilometer. Boven fietsen we langs de Ruïnes de Prieuré daar is de Notre Dame la Brune met een heilzame bron voor hoofdpijn- en huidproblemen. Bijzonder dat zoveel jaar geleden (1000 jaar) hier toen al mensen waren die dit aan het bouwen waren. 
Opeens heeft Wim de Mont Ventoux in beeld. De grote berg die zo vaak een rol speelt in de Tour de France. Op onze tocht doen wij hem niet aan. 
We hebben de tijd dus bezoeken we de verschillende stadjes onderweg en doen nog een drankje in het leuke stadje Richerenches.  
Dan hebben we het laatste stuk richting de camping in Suze-la-Rousse nog te gaan. Een mooi fietsend stuk waarbij de Mont Ventoux mooi in beeld blijft.
Op de camping kopen we een lekkere rosé waar we van de camping baas echte glazen bij krijgen. Wat een luxe zo bij de tent. Tegen de avond gaan we het stadje in. Een gezellig restaurant lijkt ons enthousiast te willen ontvangen. We happen letterlijk en figuurlijk toe. 
Na een heerlijke maaltijd op gewone stoelen met gewone tafel vind er een bijzondere gebeurtenis plaats. We maken een Franse avond Petanque mee. Bij ons beter bekend als Jeu de Boules. We zijn getuige van een geweldige strijd! De Fransen spelen op het scherpst van de snede. Maar dan opeens "escaleert het volledig uit de hand". Er ontstaat onenigheid over het verloop van de wedstrijd. De petanque ballen vliegen opeens door de lucht. Wij kunnen ons gelukkig net in veiligheid brengen in die typische Franse bomen met holle bast. Daar staan we safe. Met een stuk plexiglas uit onze basis-nood-uitrusting weten wij de gaten in de boom te dichten gelukkig maar want ook het plexiglas blijkt kwetsbaar als er een bal tegen aan komt. De hevige strijd komt ten einde als een kleine guitige Franse jongen opeens verschijnt (net als het jongetje Pietje bij ons in de pindakaas reclame) als een duveltje uit een doosje met het kleine balletje. De gemoederen bedaren als bij donderslag en de gezelligheid keert terug. Wij sluipen uit onze holle bomen en gaan terug naar de camping om al huiverend in onze slaapzakken dit hachelijke avontuur nog eens door te spreken. 
Gelukkig vallen we goed in slaap voor een gezonde nachtrust.  
De blogger in deze heeft zich enige dichterlijke vrijheid toegeëigend om dit verhaal zo aan het papier toe te vertrouwen.