Avignon bereikt!

We starten rustig. De gedachte "we zijn er bijna" heeft toch zijn onbewuste invloed op het tempo. Is ook niet erg want we hebben ook de tijd. We nemen daarom ook al snel "een bakkie" in Serignan-du-Comtat. 
Dan beginnen we langzaam de tijd te nemen om een zekere prestatie te vieren. Bernie passeert de Arc de Triomphe, in Orange. Toch maar mooi bereikt na bijna drie weken fietsen. Ze heeft echt een bijzondere prestatie geleverd en gaat daarom terecht zegevierend onder de poort door. 
En het theater in Orange (49 v. Chr.), over oudheid gesproken, zoeken we ook even op. Het wordt in de zomer nog steeds gebruikt voor het opvoeren van opera's. Zo hebben we de twee historische en klassieke (Romeinse) bouwwerken in Orange kunnen aanschouwen. Voor Nederlanders is er ook een bijzondere band omdat in 1544 de stad in handen kwam van Willem van Oranje, waarmee de bakermat van de familie Van Oranje werd gelegd. 
Na het uitstapje in Orange fietsen we een klein stukje verder en genieten van de lunch aan een picknick tafel in Caderousse. 
Dan na vele verschillende fruitvelden met een overvloed aan kiwi's, nectarines, perzikken, meloenen en dergelijke bereiken we de stadsgrenzen van Avignon. Avignon voorheen de stad van de Paus met nu nog de herinneringen eraan. We bezoeken het oude centrum en zien de oude kerk met daarop het (blad-)gouden beeld en het vroegere pauselijke paleis. 
Onze laatste avond met elkaar brengen we door op een terrasje en bij een leuk restaurant. Wen goede fles wijn verder en aan paar aangename gerechten zoeken we de camping Bagatelle op waar de tenten staan te wachten op de vertrouwde gasten en ons hopelijk wederom voorzien van een goede nachtrust.