Mont Ventoux - de berg waar het altijd waait (2x)

Vandaag blijven we in Bédoin. Toch vroeg op want de Mont Ventoux (1909 mtr) roept nadrukkelijk. Dus om 7:20 uur de camping af en om 7:25 bij het officiële startpunt van de beklimming. Ruim 22 kilometer klimmen, van ca. 300 naar 1900 meter. Gemiddeld dus dik 7% klimmen over de hele afstand. Beginnend bij 4% en uitschieters naar 11%. 
Nu heb ik het al eens eerder over mijn tijd als Bussumse postbode gehad. En daarvoor natuurlijk het "onvermijdelijke" krantenbezorgen. Dat doe je het beste met zo'n oerdegelijke, zware en grote fiets. Nou de Mont Ventoux fietsen veel mensen op met zo'n Carbon racefiets met elektrisch schakelen zonder accessoires en nauwelijks kleding aan om zo licht mogelijk naar boven te fietsen. Dat mag dan rond de 7 tot 8 kilo wegen. Nou daar ging ik dan op mijn "nieuwe postbode fiets". Oké hij is wat luxer dan vroeger. Maar nog steeds zwaar en oerdegelijk met alleen wat meer versnellingen. Met alle gruwelijke gedachtes in het hoofd naast het normale slot ook maar een zware ketting mee en niet vergeten de gereedschapsbidon. Nou alles bij elkaar goed voor ca. 18 kilo. Dat is dus 10 kilo zwaarder waarvan men dan beweert dat dit ongeveer gelijk staat aan alsof je iemand achterop hebt. 
Maar goed beneden laat ik me niet kennen en start met fietsen. Om 9:23 stop ik voor een kopje koffie bij Chalet Reynard. Ik heb dan al 16 kilometer achter de kiezen. Waarvan ca 10 kilometer door een bos met veel muggen en vliegen. Zoveel dat ook zij menen over de weg te mogen en moeten vliegen. En ja hoor, telkens net voor mijn hoofd, armen en benen. Gelukkig kan ik telkens de aanrijding met ze voorkomen. Dus geen schade aan deze beesten maar ze zijn wel aardig lastig onderweg. 
Na de koffie ga ik om 9:40 weer op de fiets voor de laatste 6 kilometer. Het meest bekende stuk omdat het zo'n grote kale steenmassa is. De wind heeft vrij spel en de hitte kan zich hier ook uitstekend ontwikkelen tot het kookpunt. Gelukkig heb ik van wind en hitte geen last. Ik fiets gestaag omhoog en ben om 10:36 boven. Zoals dat heet op Sommet de Mont Ventoux. 
Een fantastisch stuk fietsen. Niet te geloven dat je de ervaring kan krijgen dat 6% klimmen aanvoelt alsof het afdalen is! Ja echt, zo voelt dat na kilometers klimmen tussen de 8% en 10%. En dan boven aan komen met een fantastisch gevoel en te denken "YES, I did it".
Zoals gezegd op de "oude postfiets", maar geen kranten, post of aangetekende stukken bij me dus ik kan meteen genieten en een paar mooie foto's maken. 
En ja hoor, de fiets (en/of de oude grijze man) oogst veel bewondering. "Bent u hierop naar boven gefietst?". Die vraag krijg ik verschillende keren. Heerlijk, dit is echt genieten. 
Om 11:45 vertrek ik weer naar beneden. De weg naar boven is druk. Een sliert aan fietsers inmiddels (vroeg vertrekken loont!) en dito stoet aan volgauto's. Veel vrouwen en kinderen die naar boven "moeten" om papa aan te moedigen. Ik "vlieg" naar beneden, tot 62 kilometer per uur. Wordt gedurende de 22 kilometer afdaling maar een keer ingehaald. Heerlijk om zo te "knallen" vandaag. Na 31 minuten afdalen sta ik om 12:16 weer in Bédoin. 
Voor de rekenaars onder ons wat hulp. Ik heb er 2:54 over gedaan en onderweg een of zeven keer gestopt voor een fotomomentje (en een slokje).
Een goede tijd? De snelste ooit zit geloof ik rond de 60 minuten. Zal vast zo'n prof zijn op een licht fietsje met veel training en goede voorbereiding. 
De tijd maakt mij niet uit. Ik was er! Ik ben naar boven gefietst! En ik heb enorm genoten! Die oude postbode met zijn "oude" fiets is dik tevreden. 
Met Bernie na de afdaling heerlijk geluncht in Bédoin en daarna aan de rand van het zwembad op een paar ligbedden gedoken. 
Morgen gaan we richting Avignon en pakken we de route weer op.
Nagekomen informatie: om 6 uur 's avonds vertrekken paar (race-)fietsers nog van de camping voor de Ventoux. Nou had ik al zitten denken om hem nog een keer te doen. Dus ach een half uurtje later ook op de fiets. Mooi om hem nog een keer te rijden. Tikkie sneller zelfs (geen fotostops nu) maar wel veel zwaarder voor het lijf. Om 21:24 boven op de foto. En dan weer naar beneden. Het blijkt dat ik de laatste ben. Kom geen fietser meer tegen. Gezien de tijd is het in Frankrijk al donker dus afdalen (deel door bos) in het donker. Gaat het ook nog regenen. Geen top tijd natuurlijk maar wel heel goed opletten. Rond 22.20 op de camping. Echt moe maar voldaan en het herstel gaat gelukkig snel.