Rondje Bourgondië en het is weer even wennen

Na een gezonde nachtrust met een enorme kakofonie van kikkers hebben we alles al weer snel op de fiets hangen. Klaar voor vertrek! Eens zien waar de route begint. Ja vlak naast de camping dat hadden we gisteren al gezien. Maar dan? De navigatie aan dus. Dan blijkt dat alles toch weer even wennen is. De telefoon van Paul is zoek. Als Bernie maar eens belt om het geluid te horen zijn we er al snel uit. De telefoon is samen ingepakt met de tent. Uitpakken dus en opnieuw beginnen. Hahaha, wat een start. 

We fietsen de hele route langs verschillende kanalen die vaak verbonden zijn met rivieren. Vroeger gebruikt voor transport. Bijvoorbeeld bomen werden tot vlot aaneengebonden en gingen dan de rivieren en de kanalen af. Tot wel in Parijs. Maar Frankrijk is niet vlak als Nederland dus door het hoogteverschil zijn er sluizen nodig. En dat zijn er heel veel. Bijna allemaal handbediend. Leuk de plezier motorboten die we zien varen. Ze moeten veel stoppen voor de sluizen. Heel vaak, wat een gedoe toch. 

We gaan op zijn Frans. Dus snel een eerste stop voor een café (crème). En hup weer door. 

Even verderop zien we een 19e-eeuwse lavoir (washuis). Die zijn er veel langs het water. Vaak wel overkapt opdat men niet in de hitte van de zon stond te wassen. 

Al dat water betekent natuurlijk ook heel veel bruggetjes. Mooie metselwerkjes waren nodig om de bogen en de sterkte te realiseren. En hoe oud ze ook zijn, functioneel nog steeds zeer belangrijk.

De jaagpaden (vroeger trokken de paarden de boten vooruit en liepen dan over het zogenaamde jaagpad) zijn soms geasfalteerd. Maar niet allemaal. Vandaag hebben we vele kilometers onverhard onder de wielen door gekregen. Hmmm, je kan wel zeggen dat het comfort soms ver te zoeken was. Een Rolls Royce biedt de inzittenden wel veel meer comfort. 

Van vriend Emile heb ik geleerd dat op zijn Frans betekent dat je ‘s middags goed een Plat du Jour kan eten. Dat doen we in Migennis. Wat een eten en wat een keuze en dat voor 12,50 euro. De buikjes voorzien we van grote voorraden. Wij kunnen er weer even tegen. 

Op weg naar Auxerre komen we bij een van de bruggen bij het plaatsje Gurgy springende vissen tegen. Een foto is snel gemaakt.

In Auxerre geven we de benen nog een laatste opdracht. Omhoog richting kerk en abdij. Grote bouwwerken die boven de stad uit tornen. 

We rijden Auxerre bijna uit en komen dan bij het voetbalstadion. Daar is de camping municipale die ons onderdak gaat verschaffen. Het doet een beetje pijn omdat Ajax hier weleens voetballend ten onder is gegaan. Maar goed tijd heelt alle wonden.