New Zealand: Auckland - Rotorua

Vanaf Melbourne komen we dinsdagmiddag aan op het Noordereiland van New Zealand. We landen in Auckland. De taxi brengt ons naar het hotel in het centrum. De dag is met al het reizen natuurlijk snel voorbij. We sluiten af met eten bij de Mexicaan. Het smaakt ons prima. We vragen ons wel af hoe ze aan het Mexicaanse eten komen want wij kregen nog geen snoepje het land “ingesmokkeld”.

Woensdag halen we de huurauto op. Tja, wel weer een gedoe hoor. We hadden gepland en geboekt één auto voor op zowel Noordereiland als Zuidereiland. Nu blijkt opeens dat we van auto moeten wisselen. De al geboekte ferry is opeens niet meer de handigste, we mogen behoorlijk sjouwen met onze bagage en we moeten nog afwachten of we wel een soortgelijke auto krijgen. Dat autohuren heeft ook zo haar valkuilen.

We rijden in de middag naar het Noorden. In Paihia hebben we ons appartement. Het ligt mooi bij de baai en we hebben zicht op de “Love boot” die in de baai ligt. 

Donderdagochtend vertrekken we op tijd naar het hoge Noorden. Cape Reinga is het doel. Een vuurtoren die het noordelijkste puntje van Nieuw Zealand in “het zonnetje” zet. Onderweg komen we langs 90 Mile Beach. Een stuk strand dat als autoweg is aangemerkt en dus met auto’s bereden mag worden. In werkelijkheid is het “maar” 65 kilometer. Gezien het getijde rijden wij zo zuidelijk mogelijk, bij Waipapakauri, het strand op. Over het strand kan dan naar het Noorden gereden worden. We rijden er een stuk over. Comfortabel is het niet echt. We keren na enige kilometers om en hebben de ervaring van het op 90 Mile Beach rijden in de pocket. Ongevaarlijk is het overigens niet want veel toeristen raken vast in het zand of erger nog belanden met auto en al in de zee. 

Bij een koffiebar in Pukenui stoppen we. Leuk plekje gevestigd in een zeecontainer. Deze worden gezien het gemak door veel bedrijven gebruikt na de aardbeving in Christchurch. 

Cape Reinga is een mooi punt. Hoe Noordelijk ook het ligt, het ligt “midden” in de prachtige natuur.

Terug stoppen we nog een keer. We zitten tussen de opgemaakte dieren. O.a een Snaper (een baarsachtige vis) van 29,5 kg gevangen in februari 1987. 

Paihia laten we vrijdag weer achter ons. Nu terug via Auckland naar het Noord-Oosten. Op naar Coromandel een groot natuurgebied. Onderweg denken we bij het “Autobahncafe” nog even dat we verdwaald zijn.

Op weg naar Whitianga zien we vele Pohotukawa trees (prachtige boom met een rode bloesem rond Kerstmis).

Zaterdag hebben we echt een hele natte regendag. Ja de hele dag. We nemen maar lekker de rust en blijven in ons appartement aan de haven/zee. In de middag gaan we naar de Tropische Oase “The Lost Spring” in Whithianga. Een leuke ervaring met een lekkere cocktail in de warme baden tussen de tropische bomen en rotsachtige omgeving. 

Van Whitianga gaan we zondag naar Rotorua. We vertrekken vroeg om op tijd te zijn bij de Maori’s in Rotorua.

We wanen ons tijdens de rit in Nederland. Het is namelijk een regendag en een weg zoals bijvoorbeeld in Drenthe. Tweebaans, langs de bomen en de boerderijen. 

De Maori “gronden” in Te Paui bieden onze ook een gezellige traditionele show. Onderdeel daarvan is ook de “Haka”, een agressieve krijgsdans. 

Daarna bezoeken we de Whakarewarewa Thermal Reserve. Een park met stomende, gorgelende en borrelende rotsen. Het borrelt op in de “modderbaden”. Er zijn ook een zevental water spuitende geisers. De grootste, de Pohutu, geiser zien we aan het werk. De krachtige stoom en water pluimen schieten overal uit de grond.

Morgen een lange rit met een tussenstop in Waitomo. En dan op weg naar broer en neef Lex en schoonzus Rita in New Plymouth.