Australië: Yanakie - Melbourne

Een heerlijk zelfgemaakt ontbijt vult zaterdagochtend de inwendige mens. De koffers worden weer gepakt, nou ja eigenlijk worden ze nooit uitgepakt. Als we de auto gepakt hebben gaan we op pad voor de 200 kilometer richting Melbourne.

De wegen zijn bijna allemaal tweebaans. Er wordt stevig doorgereden. Een maximum snelheid van 100 kilometer geldt meestal. Iedereen, ook de vrachtwagens, rijden dat wel. Op enig moment rijdt voor ons een hele grote vrachtwagencombinatie. Die zijn een stuk langer dan in Nederland. Ze kennen zelfs “vrachtwagentreinen” dan zijn ze wel 50 meter lang. De wagen die nu voor ons rijdt slingert behoorlijk. We maken ons zelfs beetje zorgen. Of dronken of zwaar vermoeid; dat kan niet anders. De vrachtwagen gaat rechts over de witte strepen de andere rijbaan op. Gelukkig gaat het telkens goed met tegemoetkomend verkeer. Ook links wordt de witte lijn gepasseerd. Heftige slingerbeweging volgt en we zien de rechterachterwielen helemaal loskomen van het wegdek. Pff, dat scheelt niet veel. Hij rijdt gelukkig nog en wij ook. Op een passeerstrook gaan we er maar gauw aan voorbij.

In Melbourne aangekomen gaan we direct de stad in. Aan de Yarra rivier zitten verschillende terrasjes en is het gezellig druk. De stad is levendig en gezellig. Zelfs een romantische rit met een koets en paarden is mogelijk. ‘s-Avonds eten we heerlijk bij de Japanner. Het is een klein feestje. Alle hapjes komen voorbij op een soort van lopende band. Ook kan je speciale hapjes bestellen en die worden dan door een “treintje” bij je tafeltje afgeleverd. Alle schoteltjes moet je bewaren. Einde avond tellen ze die, per kleur, en weet je precies wat je mag afrekenen. Het was heel gezellig.

Een van de mooiste autoritten ter wereld is de Great Ocean Drive. Langs de kust van Torquay naar Twelve-Apostles. Dat is een bijzondere formatie van vrijstaande rotsen in zee. Ehh, nee het zijn er geen twaalf, er staan er nog maar acht. Het is een enorme dagtocht vanaf Melbourne, bijna 500 kilometer. Maar we gaan hem wel doen. We rijden hem “reversed”. Dus via de “snelweg” naar Twelve-Apostles. Dan via bijna uitsluitend kustweg terug richting Melbourne. We pakken ergens een verkeerde afslag en rijden een prachtig stuk door het bos. Een zeer smal weggetje, soort van bergpas. Later zien we dat dit de “Turtons Track” is. Een fenomenaal stukje natuur met metershoge varens en gigantische bomen. Ondanks dit stukje missen we niets van de kustroute. Gelukkig maar want het is een prachtige route. 

Natuurlijk pakken we een terrasje (vlak voor Lorne) en genieten van het uitzicht. De vergezichten zijn fantastisch, de foto’s zijn waarschijnlijk een flauwe afspiegeling van de werkelijkheid.

Na de dag van gisteren vandaag een rustige dag in de stad. De kerstsfeer is al volop aanwezig. De etalages van de warenhuizen hebben sprookjes als “Alice in Wonderland” in een soort van Efteling voorstelling. Echt heel leuk. Ook hangen de kerstballen al in de bomen. Even zwemmen en een Turks stoombad zorgen verder voor een rustige dag. 

Traditiegetrouw sluiten we de dag in de Pub met onze vertrouwde La Chouffe en een witte wijn. Als “toetje” gaan we op herhaling bij de Japanner. 

Een beetje Holland pakken we mee door gezellig met elkaar de Voice of Holland te kijken op de hotelkamer. 

Dinsdagochtend pakken we de koffers meteen in. Om de hoek een ontbijt bij “Café Excello”. En dan hop met de taxi naar het vliegveld op weg naar Auckland.