"Wet T-Shirt contest"

Na een nacht met zeer veel slagregens bergen we de tent op tussen de kleine buitjes door. Na het ontbijt in de speelzaal van de camping vertrekken we. Gelukkig lijkt het weer helemaal droog te blijven. Vanmiddag wel een bui verwacht. Gelukkig komt die niet. 

We vertrekken uit Saint-Pabu en fietsen onder de oude spoorbrug bij Caroual door een lang bos- en grindpad. 

Vandaag belooft weer een leuke route te worden langs allerlei kleine plaatsjes langs de kust. 
En onze verwachtingen worden overtroffen. We zien de mooie blauw groene zee (dat hadden we toch niet verwacht!) aan ons voorbij trekken. Dan een mooi punt bij Cap Fréhel. Daar zien we de vuurtoren van dichtbij. Voor de zeevaarders een belangrijk baken om de juiste weg te vinden. 
In Matignon is de markt in volle gang. We kijken naar de mensen en doen een lekker bakkie koffie. 
Via Le Guildo en Ploubalay fietsen we over verschillende grindpaden naar Dinard. Dit is de laatste grote stad voor Saint-Malo. Dat klinkt dan ver weg maar het is slechts een veerpont verder.
Die veerpont pakken we dan ook. Het wordt een onstuimige vaart. De "matrozen" waarschuwen ons al vooraf om de fietsen goed in de gaten te houden. Belangrijk om te doen want het water komt vol over het voordek. Het begint al een beetje op de "wet T-shirt contest" te lijken. Ja je gaat op fiets vakantie maar je maakt wat mee. 

Saint-Malo is een bijzondere plaats. Het is een grote gemeenschap volledig gelegen achter enorme stadsmuren. Was vroeger een onneembare vesting, ooit volledig afgebrand en herbouwd en in WOII voor driekwart platgebombardeerd, omdat de laatste Duitsers zich niet wilde overgeven. Na de oorlog is het wederom opnieuw opgebouwd en een prachtige stad geworden. 

Niet veel later pakken we de camping.  Een echte boerencamping. We staan met een Franse familie en twee Nederlandse fietsers die we al tweemaal eerder hebben gezien. Het is weer een mooie dag geworden.