Stijgende zeespiegel? Wij geloven het niet!

We hebben al veel droge havens gezien de afgelopen dagen. Natuurlijk horen we af en toe dat het getij 14 meter verschil kan maken. Dat is enorm zoals een gebouw van 5 verdiepingen. 
Als we vandaag fietsen passeren we Avranches langs het westen. Dat betekent dat je het water van La Sélune en van La Sée voorbijgaat. Kijk eens op de kaart hoe blauw dit gebied is. Een grote zee volgens onze kaart. In werkelijkheid stroomt er tussen St-Léonard en Bas-Courtils niet meer dan een arm "beekje". Alles is droog en vol met gras begroeid. Lijkt echt niet meer op een zee! Kijken we vanuit Vains vandaan naar Mont-Saint-Michel (heel goed te zien) dan is het ook helemaal droog. 
Kortom: een stijgende zeespiegel lijkt ons in werkelijkheid eerder een dalende te zijn. 

We fietsen lekker door, voor ons gevoel door een relatief "saai" gebied. We buigen de koers van de voorbije dagen richting het Oosten nu af naar het Noorden. 

We fietsen richting Granville, een stad direct aan zee. Hier vertrekken verschillende ferry's naar verschillende bestemmingen. Op Point du Roc hebben we mooi zicht op de oceaan en de oude binnenstad. Ook zien we verschillende restanten (bunkers) uit WOII die deel uitmaakte van de Atlantik Wall. 

Na op de eerste camping door een onfatsoenlijke Fransman geholpen te zijn fietsen we door naar een vriendelijke Camping Municipale. Dat de Fransman van even daarvoor niet te pruimen valt wordt op de volgende camping direct bevestigd. Onze tent vindt zijn plekje in Coudeville-Plage. 

Gelukkig krijgen we wat hulp bij het maken van het eten. Onze eerste pan tagliatelle sneuvelt en daarna is het gas op. Met vereende krachten van de Fransen lukt het toch nog om een lekkere maaltijd te voorschijn te toveren.