De Fransen lopen warm voor onze reis

Na een goede en droge nacht met een gezellige, maar wel vaak valse, karaoke pakken we alles weer op. 
We passeren Lac de Vouglans, het twee na grootste (stuw)meer van Frankrijk (600 miljoen m3 water). En ook de plaats Onoz passeren we, wat het hoogste punt is van de gehele route en ligt op 593 meter.
We fietsen vandaag een fantastisch mooi stuk langs de Ain. Wat Paul betreft het mooiste stuk van de route tot nu toe. 
De rivier Ain wordt op een vijftal plaatsen langs de route onderbroken door een "barrage" (stuwdam) waar elektriciteit wordt opgewekt. Het zijn indrukwekkende bouwwerken/installaties. 
In Bolozon zien we de TGV voorbij komen als we lekker in de schaduw onder de boom een Coca-Cola wegtikken. Gelukkig onder de boom want in het café zelf was de frisse lucht nergens te vinden. 
Vandaag merken we dat onze tocht de Fransen begint te raken in het hart. In de plaats Merpuis is het helemaal uit de hand gelopen met alle aandacht voor ons. Het dorp is echt het meest aansprekende dorp in een straal van twee kilometer. De 60 inwoners, waarvan inmiddels 40 de 80 jarige leeftijd zijn gepasseerd zijn dolenthousiast. Grote rood-witte wegafzettingen en vele dranghekken moeten de toeschouwers op afstand houden. De toeloop is groot, alle verloven bij politie- en ordediensten zijn ingetrokken. Helaas heeft het organisatie comité moeten constateren dat alle voorbereidingen voor niets zijn geweest. Onze doorkomsttijden liepen dusdanig voor op schema dat wij alle festiviteiten voor waren. We hopen maar dat ze er toch een mooi dorpsfeest van gemaakt hebben. 
Aangekomen in Pont-d'Ain doen we de boodschappen. Er staan interessante aanbiedingen (zie foto) maar we kunnen helaas niet alles meenemen. 
Na een heerlijk maal op camping de L'Oiselon in Pont-d'Ain schiet het onweer op ons af. Maar wij genieten volop!