De cirkel is rond, terug in Kaiseraugst

Vanochtend zijn we al snel op pad na het opstaan. Oorzaak bijna geen ontbijt door het missen van de winkels gisteren. Gelukkig is het eerste stuk bergaf. De kilometers schieten op de teller. En en/passant fietsen we een paar keer Zwitserland en Frankrijk in en uit terwijl we op dezelfde weg blijven. Zo zijn we al snel in Kleinlützel. Het staat al in de naam, een grote plaats is het niet. Maar er is een kleine supermarkt waar we wat kunnen kopen. Een oude tandeloze Zwitserse baas staat de fietsen te observeren. Hij vindt het maar wereldwonderen. Geen ketting maar een riem als aandrijving, geen derailleur maar versnellingen in de achternaaf en dan ook nog een USB aansluiting. Pfff, slaakt hij uit “wat een wereld en wat een vooruitgang”.

Bij de benzinepomp, midden in het dorp (dat het mag?), drinken we koffie. En we verorberen wat van de boodschappen. Het is een gezellig plekje. Iedereen komt langs en maakt een praatje. Als we toch besluiten maar eens verder te gaan wil de vriendelijke vrouw van de winkel iets meegeven. Ze zegt het kan niet groot of zwaar zijn. Het is een ansichtkaart van twee lieve koeien met daarop de handgeschreven tekst “Gute Zeit, Suzanne”. Lief hé.

Ja net weer op de fiets treffen we ons laatste bordje met een aanduiding wat voor een klim gaat komen. Aantal hoogtemeters, lengte van de klim en het stijgingspercentage. Boven gekomen kijken we nog maar eens goed om ons heen. Ons laatste uitzicht op hoogte deze vakantie.

Een hele mooie afdaling over glad asfalt brengt ons in sneltreinvaart bij onze tweede koffiestop. En niet heel veel verder lunchen we op een bankje onder een boom langs wat boerenvelden.

Richting Basel is nu appeltje eitje. Nog een kilometer of tien en we zitten midden in de stad. Wat een drukte, dat is even wennen. Op een terras lekker een ijsje. De keuze is groot, zie ook de foto. We zoeken wat lekkers uit en verbazen ons over het aantal trams. Nog veel meer dan in Amsterdam, oké we zitten wel op het Raadhuisplein.

We fietsen Basel uit over de Rijnbrug en verlaten voor even Zwitserland. Duitsland is net lang genoeg om er de avondboodschappen in Euro’s te kunnen afrekenen. Dan op naar de camping in Kaiseraugst, wederom in Zwitserland. De cirkel is rond, terug op plaats van vertrek. Wat we gedaan hebben staat op een van de laatste foto’s. We sluiten af met een laatste zonsondergang in Zwitserland, althans  voorlopig.